مطالعه برخی پاسخهای ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (onchorhyncus mykiss) به برخی آنتی ژنهای استرپتوکوکوس اینیایی

در این مطالعه برخی از شاخص های ایمنی اختصاصی و غیر اختصاصی ماهی قزل آلای رنگین کمان پس از تجویز دو نوع واکسن استرپتوکوکوس اینیایی مورد بررسی قرارگرفت. ماهی قزل آلای 100 – 80 گرمی به روشهای مختلف (تزریقی، غوطه وری و خوراکی) و با استفاده از آنتی ژنهای باکتری مذکور (سلول کشته و سلول کشته غنی شده با اگزوتوکسین های باکتری)واکسینه گردیدند. طی هفته های 18، 15، 12، 9، 6، 3 پس از واکسیناسیون اقدام به خون گیری و تهیه نمونه های مورد نیاز برای سنجش تیتر آنتی بادی (با روش میکروآگلوتیناسیون باکتریایی)، میزان لیزوزیم سرم، قدرت باکتری کشی سرم و جمعیت لکوسیتی در ایام مذکور گردید و نتایج حاصله با استفاده از آنالیزواریانس با همدیگر و با گروههای کنترل مقایسه گردید. نتایج حاصله نشان داد که تزریق داخل صفاقی واکسن کشته شده با اگزوتوکسین های باکتری و حاوی ادجوانت موجب ایجاد بیشترین تیتر آنتی بادی گردید و تجویز واکسن کشته به روش غوطه وری موجب ایجاد تیتر آنتی بادی بیشتری در مقایسه با روش خوراکی (هر دو نوع واکسن) گردید. به علاوه میزان تولید آنتی بادی درهفته های اولیه پس از واکسیناسیون حداکثر بوده و سپس با گذشت زمان کاهش داشته است. نتایج مشابهی در مورد سنجش میزان لیزوزیم و قدرت باکتری کشی سرمها در تیمارهای مذکور به دست آمد که دراکثر موارد این مقادیر به طور معنی داری بیشتر از تیمارهای کنترل بوده است (p